[zaloguj się]
[pdf]

POCHWYTOWAĆ (2) vb impf

Fleksja

3 sg praes pochwytuje (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Porywać siłą, przemocą; rapere Vulg [kogo, co] (2):
Przen (1): Kożdy kthory ſlucha ſlowá kroleſthwá (niebieſkiego) á nierozumie go: przychodzi zły/ y pochwytuie tho co wſiano ieſt w ſerću [!] iego Leop Matth 13/19.
a. O siłach przyrody [skąd] (1): á ieſt [oceanus] tákiey nawáłnośći/ iż z brzegá wiele ludzi y źwierząt pochwytuie/ y ná brzegi drugie martwe wymiáta. BielKron 461.

Synonimy cf POCHWYTAWAĆ.

Formacje współrdzenne cf CHWATAĆ.

EW, SBu