[zaloguj się]
[pdf]

POCHYNĄĆ SIĘ (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
inf pochynąć się

[inf pochynąć się.] ◊ fut 2 sg pochyniesz się (2).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. pochynąć.

Potknąwszy się upaść; przen; declinare Vulg (2): Iednę godzinę będzie z tobą trwał [mąż zły]/ ále ieſli ſie pochynieſz nie podnieſie cię. Leop Eccle 12/14.
Przysłowie: Pokić ſię dobrze wiedźie moc przyiaćioł będźie/ Leć ieżli ſię pochynieſz ſam oſtánieſz wſzędźie. CzahTr H4v.
a) [Ulec komuś w walce [komu]: Ten niecnotliwy Pogánin niebędźie tákowego rázu ſtrzymáć mogł/ by mi ſie niemiał pochynąć/ boć ia nań wſzyſtką śiłą poiádę HistOtton 51v.]

Formacje współrdzenne cf CHYNĄĆ SIĘ.

MF, SBu