[zaloguj się]
[pdf]

POCIĄĆ (3) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
praet
sg pl
3 m pociął m pers pocięli

fut 3 sg potnie (1). ◊ praet 3 sg m pociął (2). ◊ [3 pl m pers pocięli.]

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Ściąć roślinę blisko ziemi [co] (2): Bo trawá ſtára nie może ták dobrym śiánem bydź/ iáko tá ktorą zá młodá potnie GostGosp 104; [pan pawlovſki [...] damb ſtary porambyl czo bylo nanym gnyazdo boczyenye. tham ze throchą daly olſzą poczyąly ſzczyoſznamy ZapWpol 8/521].

W porównaniu (1): [Aż kilko ufów legło jako pociął rzędem. StryjPocząt 170.] Cf Fraza.

Fraza: »jak las pociął« (1): Vderzyli w nich z boku z tákim wielkim pędem/ Aż Pogan wielkość pádłá iák lás pociął rzędem. StryjKron 702.
Przen (1):

W porównaniu (1): Bo Mſćisław Chrobry [...] s tyłu záiechawſzy [Polaków i Węgrów]/ [...] Kilko vphow iák trawę koſą poćiął rzędem. StryjKron 255.

Synonimy: urąbić, zrąbić.

Formacje współrdzenne cf CIĄĆ.

Cf POCIĘTY

KW, AL