[zaloguj się]
[pdf]

POCIĄGNĄĆ SIĘ (4) vb pf

o jasne.

Fleksja

fut 3 sg pociągnie się (3). ◊ 3 pl pociągną się (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. pociągnąć.

Znaczenia
1. Naostrzyć się; przen [czym] (1): Tákże y cżłowiecże przyrodzenie być było natępſze/ niechżeć ſie iedno ćwicżeniem pociągnie/ vyrzyſz żeć ſie y ná práwą ſtronę obrácáć będzie. RejZwierc 112v.
2. Udać się, ruszyć; trahere PolAnt (3):
a. Pójść [za kim] (2): á zá nim wſzelki cżłowiek poćiągnie ſię/ przed nim też (ile ich poſzło) niemáſz licżby. BudBib Iob 21/33.
Przen (1):

W porównaniu (1): Zá czym [szlachta] gdy vyźrzą ſzczerą miłość w W.M. ku Oyczyznie/ y vprzeymą chęć ku dobremu iey/ pewnie ſię poćiągną zá W.M. iáko członki zá głową/ ſtrumienie máłe zá wielkimi rzekámi/ ćiągnąć ſię zwykły. VotSzl A2v.

b. Popłynąć [dokąd] (1): chodź wſzędy około Stáwu kráiem Wody á pátrz pilno/ do kądby ſye Wodá w kraióch śćiągáłá: [...] możeſz téż y Wodą zámęćić/ tedy obaczyſz/ ieſli ſye thám z mętną Wodą poćiągnie. Strum O2.

Synonimy: 2.a. pość, ruszyć się, udać się; b. popłynąć.

Formacje współrdzenne cf CIĄGNĄĆ SIĘ.

AL