[zaloguj się]
[pdf]

POCIESZAĆ SIĘ (2) vb impf

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
imperativus
pl
1 pocieszåjmy się

imp 1 pl pocieszåjmy się (1). ◊ part praes act pocieszając się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Dodawać sobie nawzajem otuchy (1): y bądźmy ſie pilni zobopolnie/ ku pobudzeniu miłośći y dobrych vcżynkow/ nie opuſſcżáiąc zboru náſſego/ [...] ále ſie poćieſzáiąc [consolantes]/ á tym więcey/ im ſie dzień Sądny przybliża. Leop Hebr 10/25.
2. Czerpać pocieszenie w smutku, otuchę [czym] (1): Po tym to żywoćie nędznym/ będźiem w rádośći z Kryſtuſem/ ná wiek wiekom przebywać/ tym ſię wſzyſcy poćieſzaymy ArtKanc O4.

Formacje współrdzenne cf CIESZYĆ SIĘ.

RS