[zaloguj się]
[pdf]

POCIESZNIE (5) av

o oraz oba e prawdopodobnie jasne (tak w pocieszny oraz zwykle w -e).

comp i sup (1+1) n(a)pocieszni(e)j (2).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

1. Przynosząc nadzieję, pociechę (2): Nákoniec nápiſał ták/ bárzo mądrze y poćieſznie/ święty Hieronym: Tá ieſt we wſzyſtkim ſámá doſkonáłość/ znáć do śiebie ſwoię niedoſkonáłość. LatHar 250.
Szereg: »dobrze i pociesznie« (1): Ktory lepiey y poćieſzniey do nas mowi/ niżli on mowił Iozeph: Pokwápćie ſię do mnie. SkarKaz 551b.
2. Z radością, okazując radość, powodując zadowolenie (3): ActReg 22; Może ſię w te dni weſołe krzecżnie y poćieſznie mowić Litánia do Páná Iezuſá. LatHar 362.

W połączeniu szeregowym (1): Pathym [!] po trzech godzynach vkazal mu ſzye papyeſch barzo mylye y laſzkawye y kthemu theſch poczyeſchnye. PowUrb +3.

Synonimy: 2. mile, radośnie, wdzięcznie.

Cf NIEPOCIESZNIE, POCIESZLIWIE

RS