[zaloguj się]

POCMARTER (2) int

pocmarter (1), poczmater [postać zniekształcona] (1); pocmarter KlonFlis; poczmater RejZwierc.

Teksty nie oznaczają ó oraz é; a jasne.

stp, Cn, Linde brak.

Wyraża zaklęcie lub zdumienie: na mękę Chrystusa, na Boga (z niem. potz (int) oraz marter (sb)) (2): Pocz marter/ Rzecże Láćiną ogromną Wyſmukły Niemiec y mową nie ſkromną. Kſyd folunt? aut me tomini Poloni Indice queerunt? KlonFlis H2v.
a. W funkcji rzeczownika rodzaju nijakiego; przen: Niemiec (1): (nagł) Niemiec. (–) [...] Abowiem myſl wſpaniła tá zdobi káżdego/ Rozumem oſláchcona/ nie dármohárdego. Ale náſze pocz mater wzgorę gębę wznieſie/ A rozum z roſtropnoſcią gdzieś dáleko w leſie. RejZwierc 241.

SBu