![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [POCZAPIĆ] | Następne hasło: [POCZAROWANY] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
POCZAROWAĆ (1) vb pf
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz -ować); oba a jasne.
Fleksja
| inf | poczarować |
|---|
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | poczarowåł |
inf poczarować. ◊ [praet 3 sg m poczarowåł.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).
Odprawić czary nad wieloma; zaczarować wielu [kogo, co]: [O ſzaleni Gálátówie/ kto to was pocżárował/ że nie ieſteſcie poſłuſzni prawdy GilPos 168.]
Przen: Złośliwie o kropieniu święconą wodą: W ſobokę [!] wielką ogniá y wody náſwięćić/ bydło tym kropić/ y wſzytki kąty w domu pocżárowáć/ tho też rzecż pilna. RejPos 225v.
Formacje współrdzenne cf CZAROWAĆ.
AL