[zaloguj się]
[pdf]

POCZCIĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

3 sg m con by się poczcił.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Poczęstować się, uraczyć się; przen: iż dzierży [niewiasta babilońska] kubek nápełniony plugáſtwá ſwego/ to ieſt fáłſzow/ zwodow [...]/ podawáiąc káżdemu áby ſie nápił/ áby ſie pocżćił/ áby mu głowá záſzumiáłá RejAp 142.

Formacje współrdzenne cf CZCIĆ SIĘ.

AW, ZCh