[zaloguj się]
[pdf]

POCZUWAĆ SIĘ (12) vb impf

sie (8), się (4).

o oraz a jasne.

Fleksja
inf poczuwać się
indicativus
praes
sg pl
1 poczuwåm się poczuwåmy się
2 poczuwåsz się
3 poczuwają się
praet
pl
2 m pers -ście się poczuwali
imperativus
pl
2 poczuwåjcie się

inf poczuwać się (5). ◊ praes 1 sg poczuwåm się (1). ◊ 2 sg poczuwåsz się (1). ◊ 1 pl poczuwåmy się (1). ◊ 3 pl poczuwają się (1). ◊ praet 2 pl m pers -ście się poczuwali (1). ◊ imp 2 pl poczuwåjcie się (1). ◊ part praes act poczuwając się (1).

Sł stp brak, Cn w innym znaczeniu, Linde XVII – XVIII w. s.v. poczuć.

1. Zdawać sobie sprawę, mieć na uwadze [w tym: w czym (8)] (9): WerGośc 209; Matko Boza barzo ſa na watlone mores Polonorum ale ſie mi wtim niepotzuwami ani ſobie otem powiadać kazemi PaprUp I2; ZawJeft 23; ActReg 163; Bo zda mi ſie/ [...] iż ty w vpadku ktory nád tobą ták bliſko á znácżnie záwiſł/ ledwo ſie co pocżuwaſz PowodPr 5; CiekPotr 48; PaxLiz D2.

poczuwać się z strony czego (1): To ſie rozumieć ma o ignorántiiéy potocznych rzeczy: ále nie o ignorántiiéy práwá przyrodzonégo. Bo wſzyſcy winni ſą poczuwáć ſie z ſtrony práwá przyrodzonégo, bo ſie z tym rodźimy. SarnStat 1272.

Ze zdaniem dopełnieniowym (1): Muſzec podobno potzuwac ſie wtim zem ſlachcic PaprUp A2.

2. Poprawiać się, przestawać błądzić (2): Záprawdę moy namilſzy bráćiſzku/ potrzebáby ſię nam dla Bogá żywego pocżuwáć/ iákobychmy przeciwko woley y roſkazániu Páná ſwego w niwcżym więcey iuż nie wykracżáli WerGośc 261; Pocżuwayćie ſie teraz Bogacże/ płácżćie z wyrzekániem ná nieſzcżeśćia wáſze/ ktore ná was przyidą. PowodPr 69.
3. Być tym, z czego ktoś zdaje sobie sprawę (1): Druga, [rzecz] z Auguſtyná S. iż choroby nayćiężſze podobne ſą do vlecżenia/ gdy ſie iedno ieſzcże pocżuwáią. PowodPr 76.

Synonimy: 2. polepszać się, upamiętawać się.

Formacje współrdzenne cf CZUĆ SIĘ.

AW, (MM)