[zaloguj się]
[pdf]

POCZYŚĆ (6) vb pf

poczyść (5), poćcić a. poczyść (1).

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
inf poczyść
imperativus
sg
2 poćci
conditionalis
sg
2 m byś poczedł

inf poczyść (3). ◊ imp 2 sg poćci (1). ◊ con 2 sg m byś poczedł (1). ◊ part praet act poczedszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów).

1. Uznać, potraktować [kogo za kogo, za co] (3): gdyż Pan niechce cie zá właſną owcę ſobie pocżyść RejZwierc 173.
a. Zaliczyć, potraktować jako część całej liczby (2): Iż cżtery á dwádzieſciá ſtarcow ſiedziáło około máyeſtatu ná ſtolicach ſwych. Tu iuż pod tą licżbą możeſz rozumieć wſzytek zbor niebieſki wiernych Páńſkich [...]. Bo dwánaſcie pátriárchow możeſz pocżyść zá poł licżby tey/ ktorzy ſpráwowáli y vcżyli ludzi w zakonie ſtárym RejAp 48, 48.
2. Spędzić jakiś czas na czytaniu, poczytać (3):

poczyść u kogo [= w czyim tekście] (1): ABowiem poćći ſobie v Mátheuſzá ſwiętego w v. kápit. iáko Pan Bog cżłowieká práwie błogoſłáwionego zdobić á przezywać racży RejZwierc 139.

poczyść w czym (1): [Kot do lwa] gdi bis w kronicze poczedl Więczei bis tam tego naſſedl Czo moy przodkowie biły Y iako teſz przewodziły RejRozm 397.

Ze zdaniem dopełnieniowym [w tym: zaimek względny (1), zaimek pytajny (1)] (2): Potym gdy iuż też oná młodość podraſtáć będzie/ niewádzi mu też pocżedſzy ſobie cżego potrzebá náucżyć ſie y koniká oſieść RejZwierc 15, 139.

Zwrot: »poczyść sobie« (2): RejZwierc 15 cf poczyść u kogo, 139 cf Ze zdaniem dopełnieniowym.

Synonimy: 1. policzyć, uznać.

Formacje współrdzenne cf CZYŚĆ.

AW, MM