[zaloguj się]
[pdf]

PODARZAĆ SIĘ (2) vb impf

o jasne, pierwsze a pochylone.

Fleksja
praet
pl
3 m pers podårzali się
imperativus
pl
3 niech się podårzają

[praet 3 pl m pers podårzali się.] ◊ imp 3 pl niech się podårzają (1). ◊ part praes act podårzając się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Obdarowywać się nawzajem lub kolejno (2): A moie xięgi przy ſkonániu czytay. A przeczytawſzy oddaſz ie drugiemu Philozophowi tákże vczonemu. Y ták do końcá niech ſię podarzáią/ A przed ſkonániem tylko ie czytáią. KochFr 63; [Otwin(?)Erot 63].
Zwroty: »dary się podarzać« (1): Charista, Swięto niektóre/ ná które ſie prziyacielſtwo weſpołek zyeźdźiło dáry á vpominkámi ſie podarzáyąc. Mącz 51a.

»upominkami się podarzać« (1): Mącz 51a cf »dary się podarzać«.

Formacje współrdzenne cf DAROWAĆ.

KW