[zaloguj się]
[pdf]

PODBICIE (2) sb m

o prawdopodobnie jasne (tak w pod-); e pochylone.

Fleksja
sg
N podbicié
I podbici(e)m

sg N podbicié (1). ◊ I podbici(e)m (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Uzależnienie, podporządkowanie; subactio Calep, Cn (2): Subactio – Podbyczię. Calep [1017]a.
a. Uzależnienie polityczne (1):
Wyrażenia: »podbicie pod swą moc« = subactio Cn (1): ktory [Aleksander Wielki] máło máiąc ná tey ſławie/ ku ktorey zá podbiciem pod ſwą moc wſzytkiego ſwiátá/ godnie przyſzedł/ zbudował w Egipcie Alexándrią miáſto GórnDworz Ii3.

»podbicie wszytkiego świata« (1): GórnDworz Ii3 cf »podbicie pod swą moc«.

2. [Powiększenie świadczeń pańszczyźnianych [czyje = przez kogo]: Byli powinni do zamku za podbiciem nieboszczyka p. Mikołaja Myszkowskiego kasztelana wojnickiego spuścić do zamku po Skawie po dziesiąci drzewa LustrKrak I 222.]

Synonimy: 1. opanowanie, zajęcie; 2. podniesienie, podwyszszenie.

Cf PODBIĆ

KW