[zaloguj się]
[pdf]

PODCHWYTAĆ (3) vb impf i być może pf

impf (1) [w znacz. 2.], impf a. pf (2) [w znacz. 1.].

o prawdopodobnie jasne (tak w pod-); a jasne.

Fleksja
inf podchwytać
indicativus
praes
sg
3 podchwytå
conditionalis
pl
3 m pers by podchwytali

inf podchwytać (1). ◊ praes 3 sg podchwytå (1). ◊ con 3 pl m pers by podchwytali (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. podchwycić.

1. impf a. pf Chcieć przyłapać kogoś na czymś złym [kogo, co] (2): A tego nie mowię/ áni tych podobieńſtw vżywam (żeby mię kto podchwytáć niechćiał) ku lekkiemu poważeniu ćiáłá Páná Chriſtuſowego CzechEp 247.
Zwrot: »podchwytać mowę [czyją]« (1): A czyháiąc nan poſłáli niektore ludźie ná zdrádźie/ [...] áby go podchwyćili w mowie (marg) áby podchwytáli mowę iego [...] (–) / á podáli go vrzędowi [ut caperent eum in sermone] WujNT Luc 20/20.
2. impf Być wrogim wobec kogoś, szukać okazji do wyrządzenia mu czegoś złego (1): żadnemu brátu ſwemu nie dufay. bo káżdy brát podchwyta y doł pod drugim kopa. SkarKazSej 658b.

Formacje współrdzenne cf CHWATAĆ.

Cf PODCHWYTAJĄCY, PODCHWYTANIE

AW, KW