« Poprzednie hasło: PODCIĘT | Następne hasło: PODCINAĆ » |
PODCIĘTY (3) part praet pass pf
o jasne.
Fleksja
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | podcięt, podcięty | n | N | podcięt(e) |
sg m N (praed) podcięt (1), [podcięty]. ◊ n N podcięt(e) (2).
Sł stp s.v. podciąć, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
Znaczenia
- 1. Ścięty, nacięty u dołu
(2)
- Przen (1)
- 2. Trochę, nie do końca przecięty (1)
1. Ścięty, nacięty u dołu; succisus PolAnt, Mącz; deciduus Cn (2): Arbor succisa, Podćięte drzewo. Mącz 30b.
[podcięty czym: [mrówki] Máiąc łożyſká ſwoie pod dębem wyſokim/ gdy podćięty śiekiérą/ przywáli ie w źiemi/ wnet nędzné vćiekáią VegKmita 8.]
Przen (1): CZłowiek národzony z niewiáſty ieſt bárzo krotkich dni [...]. Wyraſta iáko kwiatek/ y bywa podćięt BibRadz Iob 14/2.
[W porównaniu: Podćiętym iáko śiáno/ y vwiędło ſerce moie ArtTanat I8.]
2. Trochę, nie do końca przecięty (1):
Wyrażenie: »trochę podcięty« (1): [ludzie w Hesji] przy iednym bárzo ſzerokim y wyſokim drzewie [...] ſwe zabobony ſpráwowáli. Ná co ſię oburzywſzy Mąſz święty zniektoremi wiernemi ono drzewo wyćináł. Zbiegli ſię pogánie y zábić go chćieli: ále gdy oglądáli iſz dopiero trochę podćięte/ [...] vpámiętáli ſię SkarŻyw 517.
Synonimy: 1., 2. poderzniony, podrąbany, podsieczony.
Cf PODCIĄĆ
KW