[zaloguj się]
[pdf]

PODEPTOWAĆ (7) vb impf

Oba o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w po-, deptać oraz -ować).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
1 podeptuję, podeptowam
2 podeptujecie
3 podeptuje
praet
sg
3 m podeptowåł
conditionalis
sg pl
3 m m pers by podeptowali
n by podeptowało subst

praes 1 sg podeptuję (2), [podeptowam]. ◊ 3 sg podeptuje (1). ◊ 2 pl podeptujecie (1). ◊ praet 3 sg m podeptowåł (1). ◊ con 3 sg n by podeptowało (1). ◊ 3 pl m pers by podeptowali (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Tratować, rozdeptywać; conculcare PolAnt; concalcare, proterere Mącz (5): Będą też oſtátki Iakobowe miedzy narody [...] iáko lew miedzy źwierzęty leśnemi/ á iáko ſcżenię lwie miedzy ſthády bydląt/ ktore gdyby idąc chwytáło/ y podeptowáło/ nie będźie nikth coby mu wydárł. BibRadz Mich 5/8; Mącz 31b, 451b; [Podeptuię/ et podeptowam/ Protero, conculco. Volck Rrr2v, 76].
Zwrot: »podeptować nogami [co]« (2): Izali to wam máło iż ſię páſtwiſki dobrymi páśiećie/ że oſtátki pástwiſk wáſzych podeptuiećie nogámi ſwoiemi [in pedibus vestris conculcaveritis]? (marg) Páſtwiſká dobre ſą ſzcżyra nauká Páńſka [...]/ á gdy ſię lud vdawa zá wymysły ludzkimi tedy ná tenczás podeptuie nogámi pokármy ſwe [...] (–) BibRadz Ez 34/18.
2. Uciskać, pokonywać, hańbić; przen [kogo, co] (2): [Wſſyſci ktorzy mię nienawidzą/ ſſepcą na przećiw mnie [...]/ Teſz y przyiaćiel moj/ ktoremum ſie zwierzył/ ktory chleb moy iadł/ podeptuie mię. UstKościel 26].

W porównaniu (1): ći záſię kthorzy ſobie lekce ważą to ſwięte miłoſierdzye iego/ á práwie iákoby podeptowáli onę ſwiętą á niewinną kreẃ iego/ kthora ieſt hoynie wylaná zá ten márny vpadek ich/ [...] iuż ich nie chce znáć RejPos 344v.

Zwrot: »rowno z ziemią podeptować« (1): Bo ſprzećiwnik duſſę moyę ſrodze przeſládował/ A żywot moy rowno z zyemyą ná wſſem podeptował LubPs ee4v.

Formacje współrdzenne cf DEPTAĆ.

KW, (ZCh)