![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [PODEPTUJĄCY] | Następne hasło: PODER » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[PODEPTYWAĆ vb impf
o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w podeptać).
Fleksja
| praet | ||||
|---|---|---|---|---|
| sg | pl | |||
| 3 | m | podeptywåł | m pers | podeptywali |
praet 3 sg m podeptywåł. ◊ 3 pl m pers podeptywali.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Deptać po kimś a. czymś, tratować; conculcare PolAnt:
podeptywać kogo: A Gdy śię zebrało rzéſzyi/ wielé dziéśiątków tyśięcy ták że téſz iedni drugié podeptywali (marg) podrugich deptali (–) MurzNT Luc 12/1.
podeptywać z czego [= co]: ſkońcżył ſię który podeptywał z ziemie [conculcans de terra] (marg) wł. deptácż/ álbo łazęká. (–). BudBib Is 16/4.
Formacje współrdzenne cf DEPTAĆ.]
KW