[zaloguj się]

PODERWAĆ (2) vb pf

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w pode-); a jasne.

Fleksja
inf poderwać
praet
pl
3 subst poderwały
plusq
sg
3 f była poderwała

inf poderwać (1).praet 3 pl subst poderwały (1).[plusq 3 sg f była poderwała.]

stp, Cn brak, Linde XVII w.

1. Wznieść; przen [co] (1): Acż ſye podnyoſły rzeki w ſwoyey nawáłnośći/ [...] Aby mogły poderwáć chwałę twey możnośći [mirabilis in altis Dominus Ps 92/3]. LubPs V3.
2. Rozerwać; przen: podzielić na dwie części [co] (1): Cżáſu onego będźie przynieſiony zá dar Pánu zaſtępow lud roſtárgniony á ſplundrowány/ [...] ktorego źiemię wody poderwáły [cuius diripuerunt flumina terram eius; porwáły Leop; rozerwáły WujBib] BibRadz Is 18/7.
3. [Podmyć i unieść [czego]: Są winnice 2 [...]. Jest też w nich drzewa szczepowego rodzajnego dosyć, ale jednej winnice woda z Wisły była poderwała. LustrPłoc 39.]

Formacje współrdzenne cf RWAĆ.

Cf PODERWANY

SBu