[zaloguj się]
[pdf]

ROZRZĄDZANIE (2) sb n

o oraz a jasne.

Fleksja
sg
D rozrządzaniu
I rozrządzanim

sg D rozrządzaniu (1). ◊ I rozrządzanim (1).

Sł stp brak, Cn s.v. dziesiątkowanie; rozprawianie, Linde brak.

1. Kolejność, porządek wydawania [czego] (1): Architriclinus, Qui praeest triclinio – Marſzołek nad rozrządzanim potrąw, Trukſas. Calep 90a.
2. Wydawanie polecenia dotyczącego majątku; ordinatio JanStat; dispositus Cn (1):
Wyrażenie: »rozrządzanie testamentowe« (1): Ale nieruchómé dobrá ták dźiedźiczné/ iáko zaſtáwné [...] rozrządzániu Teſtámentowému [Testamenti ordinationi JanStat 579] nie máią podléc. SarnStat 709.

Cf ROZRZĄDZAĆ

ZCh, SBu