[zaloguj się]
[pdf]

PODGOIĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

3 sg m praet podgoił się.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Podleczyć się z rany: potkał ſie z nim [z Achillesem] Troillus y ránił go [...]. A gdy ſie podgoił Achilles/ wyiechał s ſwym ludem przećiw Troiánom BielKron 58v.

Formacje współrdzenne cf GOIĆ SIĘ.

SBu