« Poprzednie hasło: PODJĘZYCZE | Następne hasło: PODKADZENIE » |
PODKACIE (1) sb n
Fleksja
N sg podkaci(e).
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).
Pomocnik kata, przesłuchujący i dozorujący w czasie tortur [kogo]: Quaestionarius, quaesitor id est inquisitor, examinator, Ten który yeſt ná to wyſádzón áby słuchawał tákowych ſpraw około złoczyńſtwá/ burgrábia á od niego foritarz złoczińców/ oprawca/ podkácie. Mącz 336b.
JB, AL