[zaloguj się]
[pdf]

ROZRZEDZIĆ SIĘ (1) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); teksty nie oznaczają é.

Fleksja
conditionalis
sg
3 m by sie rozrzedziło

[fut 3 pl rozrzedzą sie.] ◊ con 3 sg n by sie rozrzedziło.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. rozrzedzić.

Przybrać rzadką (półpłynną) konsystencję: weźmi śiárki y háłunu/ ſtłucz to mieluchno á wbiy dwá białki iáiowé/ wléyże ktemu gorzałki ták wielé/ iżby ſye rozrzedźiło iáko máść SienLek 134; [Námocżże [...] Drágántu y z gumim w Oleyku Spikánárdowym. [...] rozetrzy w możdżerzu/ áż ſie cżyśćie rozrzedzą SienHerb 563a].

Formacje współrdzenne cf RZEDZIĆ.

ZCh