[zaloguj się]
[pdf]

RZEDZIĆ (3) vb impf

rzedzić (2), rzadzić (1); rzedzić SienLek (2); rzadzić Mącz.

e prawdopodobnie jasne (tak w rzedzeć); a pochylone.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 rzådzę
3 rzedzi

praes 1 sg rzådzę (1). ◊ 3 sg rzedzi (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.

Czynić coś mniej gęstym pod względem konsystencji, rozrzedzać (3): Raro, Rzadzę/ rzedzey czynię co gęſto było. Mącz 347a.

rzedzić co (2): źiemiá podług gęſtośći ſwéy/ gęśći ſwą wilgość á czyni ią śliſką: [...] wodá záś według właſnośći ſwéy/ wilgość ſwą rzedźi SienLek Vuuv, 24v.

W przeciwstawieniu: »gęścić ... rzedzić« (2): Ale to poſpolićie wiedźieć/ iż gorącość kraśi mocz: źimno bieli: wilkość gęśći: á ſuchość rzedźi. SienLek 24v, Vuuv.

Formacje współrdzenne: przerzedzić, przerzedzić się, rozrzedzić, rozrzedzić się, zrzedzić, zrzedzić się; przerzedzać, rozrzedzać, rozrzedzać się; rzedzeć; zrzednieć; zrzedzieć.

ECB