« Poprzednie hasło: PRZERZEDZENIE | Następne hasło: [PRZERZEDZIĆ SIĘ] » |
PRZERZEDZIĆ (1) vb pf
Oba e jasne.
inf | przerzedzić |
---|
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | przerzedz(o)no |
inf przerzedzić. ◊ [fut 3 sg przerzedzi. ◊ impers praet przerzedz(o)no.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) i XVIII w.
przerzedzić kogo (G): Iuſz Kniaſz Wielki moſkiewſki/ iak na Wilnie ſiedzi/ A gdy Wilno oſiędzie/ y Litwy przerzedzi. Kazawſzy im w puſtynie/ abo w dzikie pola/ Niech ſie biedzą z Tátáry RymszaDeket 3.
przerzedzić co: Jest drzewo [tj. drzewa] godne do budowania wszystkiego [...], ale wielkie drzewo przerzedzono, niektóre wygajono do pił, niektóre [...] wywieziono, drugie rozdano LustrRaw 94.]
Formacje współrdzenne cf RZEDZIĆ.
Cf PRZERZEDZENIE, PRZERZEDZONY
MN