[zaloguj się]
[pdf]

ROZRZEDZIĆ (1) vb pf

Fleksja

2 sg m con byś rozrzedził.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Uczynić rzadkim, nadać rzadką konsystencję [czym]: Weźmi woſku łótów ſześć/ żywice dwánaśćie łótów/ oliwy coćſye podoba/ iżbyś téż názbyt oliwą nierozrzedźił/ [...] to wſzyſtko weſpołek roſpuść SienLek 162.

Synonimy: rozdziałać, rozmącić, rozmiękczyć, rozpuścić, roztworzyć.

Formacje współrdzenne cf RZEDZIĆ.

Cf [ROZRZEDZENIE], [ROZRZEDZONY]

ZCh