« Poprzednie hasło: PRZERZECZONY | Następne hasło: PRZERZEDZANIE » |
PRZERZEDZAĆ (8) vb impf
przerzedzać (6), przerzadzać (2); przerzedzać : przerzadzać Mącz (5:1), Calep (1:1).
Oba e oraz a jasne; w przerzadzać pierwsze a pochylone.
inf | przerzedzać | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | |||
1 | przerzedzåm | ||
3 | przerzådzå |
inf przerzedzać (2). ◊ praes 1 sg przerzedzåm (6). ◊ [3 sg przerzådzå.]
Sł stp brak, Cn: przerzedzać, Linde XVIII w.: przerzedzać s.v. przerzedzić.
przerzedzać co [= co się usuwa] (2): stringere frondes, Obćináć przerzedáć [!] gáłęzie. Mącz 421a; Calep [1018]b; [KIedy groná ſą miążſze/ áby tym lepiey doźrzáły trzebá przy nich liſt y gáłązki przerzadzać [!] Cresc 1571 672; iábłká j gruſzki gdźie ná drzewie gęſto roſtą trzebá przerzadzáć ſuche ábo niezdrowe obieráiąc. Cresc 1571 693-694].
przerzedzać co [= z czego się usuwa] (1): Colluco et Interluco, Przeſiekam/ Przerzedzam lás/ czinię ſwiatłość w leſie przes obćinánie gáłęźi. Mącz 198c.
Synonimy: a. przesiekać, wyrywać, wytargać.
Formacje współrdzenne cf RZEDZIĆ.
MN