[zaloguj się]
[pdf]

PODKURZANIE (4) sb n

Tekst nie oznacza pochyleń; o prawdopodobnie jasne (tak w pod-).

Fleksja
sg
N podkurzani(e)
I podkurzani(e)m

sg N podkurzani(e) (2). ◊ I podkurzani(e)m (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. podburzyć.

Owiewanie dolnych części ciała kłębami dymu lub pary; suffitio, suffitus Cn (4): Nie godzi ſie o wypędzeniu płodu pomyſlać/ albo praczować/ ażby pierwej oliwą/ albo tłuſtoſcią nieiaką, takieſz myciem albo podkurzaniem: macicza była odmiękcżona FalZioł V 34; A macicza ma być namazana/ albo podkurzaniem y wonią: zagrzewana aż ſie roztworzy FalZioł V 34, V 34v.

podkurzanie czego [= czym] (1): Podkurzanie gnoiu ſępiego/ wywodzi Secundinę: to ieſt łożyſko wktorem dzecię [!] leży w żywocie FalZioł IV 27a.

Synonim: podkadziwanie.

Cf PODKURZAĆ

AL, MŚ