« Poprzednie hasło: PODLEC | Następne hasło: [PODLEĆ] » |
PODLECIEĆ (1) vb pf
o oraz pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w pod- oraz lecieć).
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | podleciåł |
fut 3 sg podleci. ◊ [praet 3 sg m podleciåł.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.
Wzlecieć, wlecieć pod coś, przelecieć pod czymś: [á gdy ruſzyſz ſparem tedy on [gołąb] pięknie podleći/ ták właſnie iákoby niebył vwiązány/ y ná źiemię pięknie vpádnie z ſparem CygMyśl Cv.]
podlecieć kogo: Iż ten cżłowiek cudze brał [...] Przeto go ią ták ſkarzę zá iego zaſługi [...]: Záwieſzę go ná onym wyſokim ślemieniu: Aby więcey nieſzkodźił ludzkiemu plemieniu. Miedzy niebem y źiemą/ gdzie go ptak przeleći Y podleći KlonWor 39.
[Przen [co]: iáko Orzeł/ ten ſwiętego Ianá znácżył/ ktory práwie Orłowemi ſkrzydły podleciał niebioſá/ á wyſoko áże do Boſthwá ocży ſwe vdał GilPos 299v.]
Synonimy: podnieść się, wzbić się, wznieść się.
Formacje współrdzenne cf NADLECIEĆ.
AK, AL