[zaloguj się]
[pdf]

ROZRZUCENIE (6) sb n

o oraz pierwsze e jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N rozrzucenié
G rozrzuceniå

sg N rozrzucenié (5); -é (3), -(e) (2). ◊ G rozrzuceniå (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. Rozproszenie, rozniesienie na różne strony; dissipatio Mącz, Cn (3): Dissipatio, Roſproſzenie/ rozrzucenie też vtrácenie. Mącz 396a; Calep 330b.
Wyrażenie:»rozne rozrzucenie« = różnorodność tematów (1): Disparilitas – Roznę rozrzucenię. [...] Macrob. Saturnal. libr. 1. cap. 1: Nec indigeste tanquam in acervum congessimus digna memoratu, sed variarum rerum disparilitas ab authoribus diversis confusa temporibus, ita in quoddam digesta corpus est. Calep 331a.
2. Zniszczenie, zburzenie, zepsucie; deiectio, demolitio, disturbatio, eversio Calep (3): Disturbatio – Rozrzucenie, rozmiotanie, zburzenie. Calep 335a, 304b.
Przen [czego] (1):

W przeciwstawieniu: »zbudowanie … rozrzucenie« (1): To ſą ſludzy do kośćiołá ſwiętego krzęśćijáńſkiego dáni od Duchá Swiętego. [...] dla nápráwienia ſwiętych/ dla zbudowánia ćiáłá Kryſtuſowego. A ty záſię inſze kto dał? Papieſz/ to ieſt/ Antykryſt. Dla tzego? dla nápráwienia pychy/ dla ſkáżenia ſwiętych/ dla rozrzucenia ćiáłá Kryſtuſowego? KrowObr 37.

Synonimy: 1. rozmiotanie; 2. rozproszenie, zburzenie.

Cf ROZRZUCIĆ

ZCh