[zaloguj się]
[pdf]

ROZRZYNAĆ (4) vb impf

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 rozrzynåm
praet
pl
3 subst rozrzynały
imperativus
pl
1 rozrzynåjmy

praes 1 sg rozrzynåm (2). ◊ [praet 3 pl subst rozrzynały.] ◊ imp 1 pl rozrzynåjmy (2). ◊ [part praes act rozrzynając.]

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. rozerznąć.

Ostrzem dzielić na części, rozcinać; discindere, secare Calep, Cn; dividere, praecidere Calep (4): Discindo – Rozrzinąm, rozłupuię. Calep 329b, 960a; [Rozrzezuię/ Disseco, discindo. Rozrzinam/ Disseco, divido, distinguo. Volck Yyy].

rozrzynać co (2): Mowili thedy ieden do drugiego [żołnierze o sukni Chrystusa]: nie rozrzynaymy iey/ ále rzućmy o nię los/ cżyiáby byłá. Leop Ioann 19/24; LatHar 735; [o ktorą [suknię] los miotáli/ nie rozrzynáiąc iey GilPos 33]. Cf [rozrzynać komu co].

[rozrzynać komu co: Leżáło trupow wſzędźie bárzo wiele/ [...] Niemkinie brzuchy im rozrzynáły y ſádło z nich wybieráły BielKron 1597 766.]

Synonimy: rozcinać, rozkrawać, rozrzezować.

Formacje współrdzenne cf RZNĄĆ.

Cf [ROZRZYNAN], [ROZRZYNANIE]

ZCh