« Poprzednie hasło: PODOBAĆ SIĘ | Następne hasło: PODOBAŁY » |
PODOBAJĄCY SIĘ (5) part praes act
się (3), sie (2).
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w podobać się); a jasne.
Fleksja
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | f | N | n | N | podobając(e) się | ||
A | podobający się | A | A | |||||
I | I | podobającą się | I |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | podobający się |
sg m A podobający się (1). ◊ f I podobającą się (2). ◊ n N podobając(e) się (1). ◊ pl N m pers podobający się (1).
Sł stp s.v. podobać się, Cn notuje, Linde s.v. podobać się.
Uważany za kogoś lub coś wartościowego, słusznego; godny pochwały, miły; acceptus, dulcis, favorabilis, gratiosus, gratus, iucundus, pergratus, periucundus, plausibilis, probabilis Cn [komu] (5): Pánie Boże moy [...] rácż mi dáć [...] żywot tobie ſię podobáiący LatHar 23.
Wyrażenia: »(Panu) Bogu się podobający« [szyk 2:1] (3): WujJud 233v; RejPosWstaw [1103]; Stawćie ćiáłá ſwe ofiárą żywą/ świętą/ Bogu ſię podobáiącą. SkarKaz 121b.
»sobie się sam podobający« (1): A inne ktorzy tey głowney ſucceſyey nie máią/ [...] ktorzy zle trzymáią/ dzielą ſię/ pyśni/ y ſobie ſię ſami podobáiący SkarJedn 32.
Cf PODOBAĆ SIĘ
RS