[zaloguj się]

[PODOLEĆ vb pf

Fleksja

inf podoleć.

stp, Cn, Linde brak.

Znaleźć siły do pokonania [czemu]: Nie dáleko chodząc/ widźimy iáko Węgierſka źiemiá vpádłá/ która nie obyczáynie porywáiąc ſie ná Turecką moc/ któréy podoleć nie mogąc/ przypłáćiłá tákowéy Rády vpadkiem ſwoim CerGór 102.

Formacje współrdzenne cf PODOŁAĆ.]

KWysz