[zaloguj się]
[pdf]

PODOŁAĆ (13) vb pf

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
inf podołać
praet
sg
3 m podołåł
conditionalis
sg
3 m by podołåł

inf podołać (6). ◊ fut 1 sg podołåm (1). ◊ 3 sg podołå (2). ◊ 3 pl podołają (1). ◊ praet 3 sg m podołåł (1). ◊ con 3 sg m by podołåł (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Zdołać, sprostać, potrafić, mieć na coś dość sił lub umiejętności; sufficere, superesse, suppeditare, sustinere Cn (13): Impar, et Dispar, Nierówny/ nie mogący podołáć. Mącz 276d.

podołać czemu (7): BierRozm 22; Niechayże iuż káżdy ſpráwiedliwie rozſądźi/ kto do śiebie władzą zwierzchnośći należącą przywięzuie/ myli/ ktorzy o tym nigdy nie myślemy/ áni byſmy temu podołáć mogli? Cżyli Pápież NiemObr 172; Phil N, S3; PowodPr 50, 60; Ktorey [wojnie tureckiej] nie tylko my ſámi/ ále y wſzytko ſnadź Chrześćijáńſtwo/ ledwoby/ y to zá wielką zgodą y ſpolną pomocą podołáć mogło. VotSzl Fv; [Wieleby thákowych [ludzi nieuczciwych] opiſowáć/ ále przeſtánę rádſzey pocżąwſzy/ bo temu trudno podołáć. GilPos 28v (Linde)].

cum inf (3): Dobro to cżyſte/ dobro doſkonáłe/ tego wyſłowić/ me dowćipy máłe Nie podołáią GrabowSet X2v, F3v; KlonWor 42.

a. Móc pokonać [komu, czemu] (2): Prawdáć ieſt że mu [Turkowi] iedno kroleſtwo nie podoła GórnRozm M2; Dźiad zmiękczył ſerce twóy Herkuleſowé: Onégo mężá/ którégo gwałtownéy Mocy żaden mąż/ ni źwiérz nie podołał GórnTroas 50.

Synonim: sprostać.

Formacje współrdzenne: wydołać, zdołać; podoleć, zdoleć; podoływać; zdolewać.

KWysz