[zaloguj się]
[pdf]

PODORAĆ (2) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w pod- oraz orać); a jasne.

Fleksja
inf podorać
plusq
sg
3 m był podoråł
conditionalis
sg
3 m by podorał
impersonalis
con by podoråno

[inf podorać. ◊ plusq 3 sg m był podoråł.] ◊ con 3 sg m by podorał (1). ◊ impers con by podoråno (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia
Płytko zaorać (2):

podorać co [= ziemię] (2): Gdiby tesz Ian skiba czwartego Roku vgor potoral tedy Ian skiba powynyen na thę rolą ſzacz ZapKościer 1584/48v; Dworká ogrodow ma doyźrzeć/ áby ie w Ieśieni y ná wioſnę gnoiem ſpráwiono/ podorano GostGosp 122; [kthore [miejsce] yuſz pan marczin Gonyembiczſki ku pothrzebie ſzwe na thy kopanynye bil pod oral ZapWpolKośc 1547 9/41].

[podorać co [= roślinę]: w Páźdźierniku záſię ij [słoneczny groch] podoráć Cresc 1571 175.]

[Zwrot: »roli (G) podorać«: yſz yuſz thy roly pan marczin Gonyembiczſki byl ku pothrzebye y pozithku ſzwemu podoral. ZapWpolKośc 1547 9/41.]

Formacje współrdzenne cf ORAĆ.

Cf PODORANY

KWysz