ROZSADZENIE (6) sb n
rozſ- (5), roſſ- (1).
o, a oraz pierwsze e jasne; końcowe e z tekstu nieoznaczającego -é.
Fleksja
|
sg |
N |
rozsadzeni(e) |
D |
rozsadzeniu |
A |
rozsadzeni(e) |
L |
rozsadzeniu |
sg N rozsadzeni(e) (4). ◊ D rozsadzeniu (1). ◊ A rozsadzeni(e) (1). ◊ [L rozsadzeniu.]
Sł stp brak, Cn s.v. szachownicze rozsadzenie drzewa, Linde bez cytatu s.v. rozsadzić.
1.
Umieszczenie na wyznaczonych miejscach (o osobach);
ordinatio Mącz (3):
[rozsadzenie kogo: O ich [aniołów] ſzczęśćiu y zacnośći/ o liczbie [...]/ o porządku/ y rozſádzeniu y rożnośći ich/ o mocy y mądrośći ich/ trudno mowić SkarKaz 623b.]
Wyrażenie: »na rzędy rozsadzenie« (1): Ordinatio, Porządne poſtáwienie ná roty álbo rzędy rozſádzenie. Mącz 268b.
Przen [kogo] (1): Classis, Huff/ Woysko álbo liczbá nie máła ludźi weſpołek ciągnących/ też ſtan/ Rozdzielenie/ Roſſádzenie ludźi. Mącz 55d.
a. Zasadzka [na kogo] (1): Aliquem per insidias interficere, Przes rozſádzenie ná kogo komu gárdło wziąć. Mącz 379d.
2.
O roślinach: posadzenie;
consitio Mącz (2):
Consitio, Záśianie Rozſádzenie. Szczepienie. Mącz 387a.[rozsadzenie czego: Bowiem rozſádzenie tákowego drzewá [wysokiego] bárzo kraśi mieśce: á gdyż nie gęſto będźie/ nie vcżyni też dworowi żadney przekázy. Cresc 1571 23.]
a. Sposób posadzenia drzew, nadanie kształtu planowanemu ogrodowi; ordo Cn [czego] (1): Columella, oſobliwy Miſtrz w ſpráwach Kmiecych/ [...] tego dowodźi/ Iż foremnieyſzéy Figury/ ku rozſádzeniu ſádów/ nád Cynká niemáſz. OrzQuin H3v.
3. Rozdzielenie, rozłączenie [czego] (1): Hypodiastole, Latine subdistinctio, Podrozdzielenie. Rozſádzenie dwu słów zlie złączonych. Figura est quae duas dictiones perperam coniunctas distinguit. Mącz 161a.
Cf ROZSADZIĆ
LW