« Poprzednie hasło: ROZSADZIĆ | Następne hasło: ROZSADZON » |
ROZSADZIĆ SIĘ (7) vb pf
się (4), sie (3).
Zawsze: rozſ-.
o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); w imp a pochylone; w pozostałych formach a jasne.
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | rozsadzili się |
imperativus | |
---|---|
pl | |
1 | rozsådzmy się |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | by się rozsadzili |
praet 3 pl m pers rozsadzili się (4). ◊ imp 1 pl rozsådzmy się (1). ◊ con 3 pl m pers by się rozsadzili (1). ◊ part praet act rozsadziwszy się (1).
Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. rozsadzić.
rozsadzić się gdzie (2): Ellektorowie z koni przed kośćiołem zſiadſzy/ tymże porządkiem przez kośćioł/ áż do koru ſzli/ tákże ſie w formách [tj. w ławkach] rozſádzili/ wſzelki według ſthanu y zacnośći ſwey BielKron 330; poſłał Michayło Kniáziow Wołcżyńſkich w piąci ſet koni zbroynych mężow/ áby ſię w puſzczy v Trokow y v Miedzyrzeca rozſádzili/ á Kazimierzá álbo iáwnie/ álbo ze krzá áby iáko mogąc zábili StryjKron 597.
»rozno [= w pewnej odległości od siebie] się rozsadzić« (1): Potym około ſiedli rozni Muzykowie/ Aż od wielkiego brzęku coś ſie dzyało w głowie. Więc ſie tákim porządkiem rozno rozſádzili/ Iż namniey iedni drugich ni cżym nie głuſzyli. RejWiz 25.
Formacje współrdzenne cf SADZIĆ.
LW