[zaloguj się]
[pdf]

PODPISOWANIE (3) sb n

Oba o oraz a jasne.

Fleksja
sg
G podpisowaniå
I podpisowani(e)m, podpisowanim

sg G podpisowaniå (1). ◊ I podpisowani(e)m (1) CzechEp, podpisowanim (1) MurzHist.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Podpis [czyje] (1): Iáko ono zdawná toż też ieden powiedźiał. Aſperius humili nihil est dum ſurgit in altum. Otoż iż to rzecż ſámá pokázuie że tego zgołá nic nie máſz w Rzymſkich Papieżach cżym ſię podpiſowániem ſwym tákowym [tj. tytułem „servus servorum Dei”] zálecáią CzechEp 335.
2. Składanie podpisu na dokumencie celem nadania mu mocy prawnej (2):

podpisowanie czego (1): A wſzákóż wypiſy z Akt tych Grodzkich/ máią bydź podpiſáné ręką właſną Stároſty ábo Podſtárośćiégo onégo mieyſcá: zkąd wychodźić będą: od których podpiſowánia nic niema bydź brano. SarnStat 1157.

Wyrażenie: »imienia podpisowanie« (1): Tak że imięnia moiego podpiſowanim/ tęgo [!] ſamego ná wiecyi pragnę/ aby inſzy/ tym rychléi práwdźie wierzyli MurzHist A3.
[Szereg: »podpisowanie i pieczętowanie«: gdyż taka wielkość ludzi niemałe przedłużenie i zabawkę do podpisowania i pieczętowania [tego naszego tutecznego aktu] każdego z osobna wziąć by musiało. AktaSejmikPozn 1587/56.]

Cf PODPISOWAĆ

AL