[zaloguj się]
[pdf]

PODRUZGOTANY (1) part praet pass pf

Fleksja

N pl subst podruzgotan(e).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. podruzgotać.

Rozbity, połamany na kawałki:
Fraza: »[komu] kości podruzgotane były«: drugi [wyznawca Chrystusa] iáko pień bez ręku y nog zoſtawał: drugiemu pál wbity aſz do ſzyie vſtámi wychodził: drugiemu kośći podruzgotáne były. SkarŻyw 441.

Synonimy cf PODRUZGANY.

Cf PODRUZGOTAĆ

MŚ