[zaloguj się]
[pdf]

PODRUZGOTAĆ (3) vb pf

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz Cn w druzgocę).

Fleksja
praet
sg pl
2 m podruzgotåłeś m pers
3 m podruzgotåł m pers podruzgotali

[fut 2 sg podruzgoce.] ◊ praet 2 sg m podruzgotåłeś (1). ◊ 3 sg m podruzgotåł (1). ◊ 3 pl m pers podruzgotali (1).

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII w.

Rozbić, połamać na kawałki; confringere, conterere Vulg [co] (3): Wſſedł potym wſſytek lud do kośćiołá Báál/ y pokáźili ołtarze iego/ y obrázy bárzo podruzgotáli. Leop 4.Reg 11/18; Y cżynił [Asa] co było dobrego y przyiemnego przed oblicżnośćią Páná Bogá ſwego/ po przewrácał ołtarze cudzoźiemſkiego nabożeńſtwá/ y báłwány po gorách wyſokich/ y ſlupy podruzgotał/ powyćinał też bałwańſkie láſi. Leop 2.Par 14/3, Ier 28/12; [Leop 4.Reg 23/14 (Linde)].
[Szereg: »skazić i podruzgotać«: Vtonęły w ziemi brony iego/ ſkáźił y podruzgotał regle iego [perdidit et contrivit vectes eius] Leop Thren 2/9 (Linde).]
[Przen: [Bóg] lud pokarze/ dotąd áże poniſzcży gromádę krzywdę cżyniącą/ y władzą nieſpráwiedliwych podruzgoce/ áże káżdemu według iego ſprawek nágrodzi GilPos 138, 191.]

Synonimy cf PODRUZGAĆ.

Formacje współrdzenne cf DRUZGAĆ.

Cf PODRUZGOTANY

MŚ, LWil