[zaloguj się]
[pdf]

PODRZĄŃCZY (2) sb m

podrząńczy (1), podrzeńczy (1), [podrząńcy, podrzęcy, podrząńcze a. podrząńczy]; podrząńczy SarnStat, podrzeńczy SarnUzn.

o jasne; tekst nie oznacza é.

Fleksja
sg
N podrzęcy
G podrzęc(e)go
D podrząńczému
I podrzeńczym, podrząńcz(e)m

sg [N podrzęcy. ◊ G podrzęc(e)go.] ◊ D podrząńczému (1). ◊ I podrzeńczym (1), [podrząńcz(e)m].

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w.: podrzonczy; poza tym XVII(XVIII): podrządcy, podrzędcy.

Zastępca zarządzającego (2):
Przen [u kogo] (1): Bo on [Chrystus] nie ieſth żadnym nacżyniem iáko Moiżeſz áni podrzeńcżym v Oicá ſwego/ ále zárowne z Oicem ſwym ieſt ſtworzycielem niebá y ziemie. SarnUzn C5v.
a. W żupie (1): w Wieliczce [...] Piwnicznému dwá groſzá: Podrząńczému dwá groſzá SarnStat 377; [HerburtStat 106].
b. [Zastępca wielkorządcy krakowskiego, tj. zarządzającego dobrami królewskimi w Małopolsce:
Zestawienie: »podrząńcze krakowski«: Dom Rádońſkich od Błoniá/ z ktorych był Ian Podrząńcżem Krákowſkim PaprHerby 329; Pobór 8.]
c. [Zastępca administratora klasztoru:

W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy miejscowej: Działo się [...] przy bytności ślachetnego pana Krzysztofa Jodłowskiego podrzęcego starosądeckiego. KsięgiSądŁąck 1587 nr 291, 1587 nr 286.]

Cf PODRZĄŃDZCA, PODRZĘCZCZE

MŚ, LWil