[zaloguj się]
[pdf]

PODUMAĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

2 pl m pers praet -ście się podumali.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. podumać.

Zdziwić się (o wielu): Coż ieſt przebog/ duch/ cży márá? Dźiwnać iákaś Boża ſtworá. (did) Iezus. (–) Cżemuśćie ſię potrwożyli? Y ták bárzo podumáli. MWilkHist K4.

Synonimy: zdziwić się, zdziwować się.

Formacje współrdzenne cf DUMAĆ.

KW