[zaloguj się]
[pdf]

PODZIAŁAĆ SIĘ (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w podziałać); pierwsze a jasne.

Fleksja
praet
pl
3 m pers podziałali się
imperativus
pl
2 podziałåjcie się

praet 3 pl m pers podziałali się (1). ◊ imp 2 pl podziałåjcie się (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Stać się, zmienić się w kogoś (o wielu) [kim (pl)] (2): A gdy go [króla] Tháſij zá dobrodzyeyſtwo chcieli mieć zá bogá/ powiedzyał im/ pirwey ſie ſámi podzyáłaycie bogi/ możecieli to vcżynić/ toż drugiego BielKron 68v; Od tego cżaſu kſiążętá Sląſkie wielką waźń [!] wźięły ná Polaki/ y Niemcy ſie podziáłáli ſwoię mátkę Polſkę opuśćiwſzy. BielKron 373.

Formacje współrdzenne cf DZIAŁAĆ SIĘ.

LWil, MM