« Poprzednie hasło: PODZIEĆ SIĘ | Następne hasło: PODZIELAĆ SIĘ » |
PODZIELAĆ (13) vb impf
o oraz a jasne; -e- Mącz (6), -é- (1) KochPieś.
inf | podzielać | |||
---|---|---|---|---|
indicativus | ||||
praes | ||||
sg | pl | |||
1 | podzielåm | |||
3 | podzielå | podzielają |
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | podzielåł | m pers | podzielali |
n | subst | podzielały |
impersonalis | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
praet | podzielåno |
inf podzielać (1). ◊ praes 1 sg podzielåm (5). ◊ 3 sg podzielå (2). ◊ [3 pl podzielają.] ◊ praet 3 sg m podzielåł (2). ◊ 3 pl m pers podzielali (1). subst podzielały (1). ◊ impers praet podzielåno (1).
Sł stp brak, Cn s.v. dzielę, Linde brak.
podzielać co miedzy kogo (pl) (2): Imienie y máiętnoſći przedawáli/ y podzieláli ie miedzy wſſyſtkie Leop Act 2/45; Metiri stipendium militibus, Podźieláć żółd miedzy żołnierze. Mącz 219c.
podzielać co komu (w funkcji pl) (1): przynośili pieniądze/ zá ono co przedawáli/ y kłádli przed nogi Apoſtolſkie. A potym to podzyelano káżdemu/ ile komu byłá potrzebá. RejPosWstaw [1434].
podzielać kogo (pl) czym (pl) (1): ModrzBaz 47v; [Rzeczami mojemi ruchomemi, tak dziatki me podzielam, jakom to napisał TestEwang 93]. Cf podzielać kogo czym podług czego.
[podzielać kogo czym podług czego: które [prawa] od religiej rozsądek rzeczy dobrych i złych wziąwszy, zapłaty i karania wynaleźli (s), któremi ludzie podług każdego zasług podzielają PismaPolit 553.]
Formacje współrdzenne cf DZIELIĆ.
LWil, KW