[zaloguj się]

PODZIELENIE (4) sb n

o oraz pierwsze i drugie e jasne; końcowe e z tekstów nie oznaczających -é lub oznaczających niekonsekwentnie,

Fleksja
sg
N podzieleni(e)
I podzieleni(e)m

sg N podzieleni(e) (3).I podzieleni(e)m (1).

stp, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. podzielny.

1. Nakreślenie linii dzielących całość (1): Decussis, Numerus denarius perfectus et absolutus, dicitur enim a decem assibus, Liczbá máyąc w ſobie dzieſięć/ też Podzielenie/ álbo Rozłożenie ná xtałt krziżá ſwiętego Andrzeyá/ to yeſt ná vkoś. Mącz 79b.
2. Podział całości na mniejsze części [na co] (1): Decuriatio – Na dzieſiątki podzielienie. Calep 293a.
3. Danie kilku odbiorcom tego, co jest do dyspozycji [czego miedzy kogo (pl)] (1): iż y przednieyſzy Rzecżypoſpolitey ſprawcá niewiele ſię prácował zá tákim vrzędow miedzy wiele oſob podźieleniem [se fabigaret muneribus ad hunc modum inter multos partitis] ModrzBaz 83.
*** Bez wystarczającego kontekstu (1): Divisio, Rozdzielenie/ Podzielenie. Mącz 91b.

Synonim: 3. rozdanie.

Cf PODZIELIĆ

LWil