[zaloguj się]
[pdf]

PODZIELIĆ SIĘ (14) vb pf

się (8), sie (6).

o oraz e jasne.

Fleksja
inf podzielić się
praet
pl
3 m pers podzielili się
conditionalis
sg
3 m by się podzielił

inf podzielić się (2). ◊ fut 3 pl podzielą się (1). ◊ praet 3 pl m pers podzielili się (8). ◊ con 3 sg m by się podzielił (3).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Wziąć sobie po pewnej części tego, co jest do dyspozycji (o kilku odbiorcach); dividere PolAnt, Vulg, JanStat [w tym: czym (12)] (14): Poſtronni Pánowie ná nię [Koronę] oczy otworzyli/ y ſnadź iuż ſye ią teraz niedawno podźielili OrzRozm C3; BudNT Matth 27/35; Podźielili ſye moimi ſzátámi/ O ſuknią moię miotáli koſtkámi. KochPs 31; LatHar 700 [2 r.], 712; ále ći którzy ſie ziádą [na trybunał]/ odpráwowáć to mogą: y winę/ którąby abſentes przepádli/ peremptorie ná Tribunale wyćiągáć/ y nią ſie podźielić máią SarnStat 415; PowodPr 55.

podzielić się z kim (4): Ano łotr z nierządnicą podzyelą ſie ſnádnie/ Owá gdzye co wyłudzi/ á ow też vkrádnie. RejWiz 139v; CzechEp 404; Náuczyćielu/ rzecz brátu memu áby ſię ze mną podźielił dźiedźictwem. WujNT Luc 12/13. Cf Zwrot.

Zwrot: »[z kim] wespołek się podzielić« (1): wſzyſtki świnie będźie mógł gnáć do dworu náſzégo blizſzégo/ áby ſie známi weſpółek podźielił [easdem nobiscum per medium divisurus] SarnStat 670.
Przen (2): A ſpolna oyczyzná y mátká miła iáko was do zgody wiąże y zniewala? izali też ſię podźielić ią możećie? SkarKazSej 673a.
Zwrot: »nierowno się podzielić« (1): Ten ma zdrowie pieniądze/ y dobre domoſtwo/ Ten záſię ćirpi boleść/ fráſunk y vboſtwo/ [...] Nie rowno ſie tym ſwiátem/ wſzyſcy podzielili BielKom Bv.

Formacje współrdzenne cf DZIELIĆ SIĘ.

LWil