[zaloguj się]
[pdf]

PODZIEWAĆ SIĘ (4) vb impf

się (2), sie (2).

o prawdopodobnie jasne (tak w po-), e prawdopodobnie pochylone (tak w dziewać).

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 podziéwå się podziéwają się

praes 3 sg podziéwå się (3). ◊ 3 pl podziéwają się (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. podzieć się.

1. Być wydawanym (o pieniądzach); abdere, conferre, conicere, vertere, vertere se Cn [„gdzie”; zawsze w pytaniu zależnym] (3): Azaż nie mamy niepotrzebnych myt/ ktore s płácżem ludzkim y bez vſtáwy bywáią wyciągáne/ y niewiedzieć gdzie ſie podzyewáią/ podſkárbi ledwe ich trzecią cżęść bierze. RejZwierc 187v, 234; o ktory [pobór] więtſzą część Seymow y ziázdow trawić muśimy/ ktorych iednák wielka część przez te co nimi władáią y one forytuią/ wie to Bog gdzie ſię podziewa. VotSzl D2v.
2. Znikać, tj. uchodzić do morza [gdzie] (1): Vyźrzy gdźie ſię Don ſzyroki podźiewa/ Vyźrzy gdźie ſię Dniepr y z Neſtrem wylewa/ Gdźie Dunáiowe ſpada w morze ſporo Vśćie śiedmioro. KlonFlis D2.

Synonimy: 2. wpadać, znikać.

Formacje współrdzenne cf DZIAĆ SIĘ.

LWil, MM