[zaloguj się]

[PODZIUBAĆ vb pf

Fleksja

2 sg imp podziubåj.

stp, Cn brak, Linde XVI w.

Zrobić wiele dziur, uderzając czymś ostrym [co czym]: weźmi Mierobalanow brunatnych [...] ále iednák po Aptekárſku odmiękcżone/ podźiubayże ná nich ſkorę ſzwaycą SienHerb 531b (Linde).

Synonim: podziurawić.

Formacje współrdzenne cf DZIUBAĆ.]

KW