[zaloguj się]
[pdf]

PODZIWOWANIE (9) sb n

Oba o oraz a jasne; końcowe e z tekstu oznaczającego -é niekonsekwentnie.

Fleksja
sg
G podziwowaniå
D podziwowaniu
A podziwowani(e)
I podziwowani(e)m
L podziwowaniu

sg G podziwowaniå (1). ◊ D podziwowaniu (1). ◊ A podziwowani(e) (1). ◊ I podziwowani(e)m (5). ◊ L podziwowaniu (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Podziw, zdziwienie; admiratio Modrz (6):

W połączeniach z określeniem intensywności [w tym: wielkie (4), jakie, niejakie] (6): Y będą powiedáć y ynem národom/ zwielkiem podziwowániem táką ſpráwę bożą RejPs 93, 45, 65v, 202v; RejPos 28v; ModrzBaz 46v.

Zwrot: »być w podziwowaniu« (1): iż tem mnieyſze w Rzecżypoſpolitey ná cnotę/ y ná dobre ludzi bacżenie bywa/ cżem w więtſzem ieſt podźiwowániu zacność rodzáiu y bogáctwá [quomaior est admiratio generis ac divitiarum]. ModrzBaz 46v.
Wyrażenie: »godny podziwowania« (1): BOże wſſechmogący náſz rozmáyte dobrotliwoſći twoie á godne wielkiego podziwowánia RejPs 65v; [BusLic 15].
Wyrażenie przyimkowe: »z podziwowaniem« = wywołując podziw (5): Y ziákiem podziwowániem káżdego pokolenia náſwiećie/ ſą náſtroione rozmáyte dobrodzieyſtwá á dziwne bogáctwá od ćiebie RejPs 45, 39, 93, 202v; Iákoż y káżda wiárá cżłowiecża/ á zwłaſzcżá pocieſzliwa/ poſpolicie bywa z nieiákim podziwowániem á z vrádowániem ſercá cżłowiecżego. RejPos 28v.
2. Przedmiot, przyczyna podziwu (2): ktore [przybytki Boże] ſnadz ſą zoſobliwem podziwowániem ſpráwione. RejPs 39; Virtus habet admirationem, Cnotá ma w ſobie podziwowánie. Mącz 151b.
3. Wzięcie pod rozwagę [czemu] (1): Abowiem tym z więtſzą chucią pokwápić ſie mamy bieżeć ku podziwowániu ſpráwam Bożym/ niż náſzym. RejRozpr b4v.

Synonimy: 1. zdumienie, zumienie.

Cf [PODZIWOWAĆ], PODZIWOWAĆ SIĘ

KW, MM