[zaloguj się]
[pdf]

POECKI (10) ai

poecki (10), [poetski].

o oraz e jasne.

Fleksja
sg
mNpoecki fN
I Ipoetską
pl
N m pers poeccy
subst poecki(e)
G poeckich
I f poecki(e)mi

sg m N poecki (1). ◊ [f I poetską.] ◊ pl N m pers poeccy (1). subst poecki(e) (2). ◊ G poeckich (4). ◊ I f poecki(e)mi (2).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Przymiotnik od „poeta”; poeticus Mącz (10): Poeticus, Poecki/ rymowny/ co zwłaſzczá k tey nauce należy. Mącz 307c.
a. Wymyślony przez poetów (9): Poëtarum et pictorum postenta convincere, Poeckie y málárskie vmysły/ wymyślone rzeczy w niwecz obroćić. Mącz 445d, 307d; wſzyſtko to ſą śmiertelne rzecży/ Ktorych dumy Poeckie nie máią ná piecży. RybGęśli B3; [wiele ludzi vcżonych tak o duſzach rozumieią/ żeby po śmierći cżłowiecżey/ będąc podobne cżłowiekowi ácż nie ćieleſne/ żyły/ rozumiáły/ [...] lecż to błąd pogáńſki á poetſki/ y zydowſki. BudArt K7v; ŁaszczRecepta 18].
Wyrażenie: »poeckie fabuły, baśni« [szyk 3:3] (5:1): Minos, Rex et Legislator Cretensium, A wedle fábuł Poeckich ſędzia piekielny. Mącz 223a; Sisyphus, Filius AEoli, Któri (wedle báśni poeckich) w piekle tę mękę ma/ że wielki kámień ná wyſoką górę muśi toczić/ á yáko skoro ná wierzch zátoczy ták Záś kámień ſpádnie. Mącz 397b, 179d, 440c; Niechże go z młodu nie báwią owemi Grámmátykámi/ Logikámi/ Aritmetykámi/ [...] álbo owemi záwikłánemi Poeckiemi fábułámi. RejZwierc 12, 199v.

Cf POETOWSKI, POETOWY, POETYCKI

KW, MM