[zaloguj się]
[pdf]

POGANIENIE (1) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
sg
N poganieni(e)
G poganieniå

sg N poganieni(e). ◊ [G poganieniå.]

SI stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Nagana, zganienie, krytyka, przygana: [Mieyſcámi záś niedbálſtwo/ ábo łákomſtwo ták Ewángelikow iáko y Kátholikow Pánow [...] wymowki niema á pogánienia owſzem godne ieſt. Respons I3v.]

W przeciwstawieniu: »poganienie ... chwała«: To tu z iednegoż mieyſcá vroſło/ y pogánienie nieiákie/ y wyſoka chwałá. GórnDworz Q6v.

2. [Coś nagannego: wada, ujemna cecha: A ták ie [oliwki] wpraw w kwás/ á będą ſie godźić ieść po dwu dniu. Wſzákże w tákowym wpráwowániu/ też ieſt pogánienie/ á tho wtym/ iż ná takowych Oliwkách ſkora bywa twárda. SienHerb 608a.]

Synonini: 2. wada.

Cf POGANIĆ

LWil